Protestantse Gemeente Almere Buiten

Geloofsgemeenschap De Drieklank

  
  

De Oksel

De voorbereidingen van Bas en mijzelf voor onze wandelvakantie door de Oostenrijkse bergen worden natuurlijk niet altijd gehouden in de omgeving van Almere.

Door mijn chauffeurs bezigheden was ik eerder deze maand in Oosterhout, Noord-Brabant;

hier is mijn blog.

 

Mijmerend loop ik door een klein stukje groen ingeklemt tussen de A59 en A27, gelegen tussen Raamsdonkveer en Oosterhout.

Deze waterrijke ronde brengt mij langs een eeuwenoude kreek, een laaglandbeek en twee zandwinputten. 

Voor de tweede keer deze zaterdag heb ik de wandelschoenen aangedaan om buiten te zijn én om te genieten van de april zon.

Met een bescheiden -papieren- routebeschrijving begin ik aan mijn  wandeling van circa 9 kilometer.

Eerst langs huizen, een klein parkje, een natuur-educatiecentrum met mos op het dak en dan een weide landschap met geknotte wilgen langs de weg, richting het verkeerslawaai van de A-wegen in de verte.

 

Het Kromgat

Middels een bruggetje steek ik een bescheiden water over; het Kromgat.

Deze oude kreek is ontstaan in de vijftiende eeuw, na de Sint-Elisabethsvloed en mondt uiteindelijk uit in de Donge.

En ik loop door richting een plas; een met water gevulde zand uitgraving.

Stevig doorlopend met een stukje papier in mijn handen, maakt mij blijkbaar aanspreekbaar voor een tegemoetkomend echtpaar met vragende blikken, en ja, ik heb hun kunnen helpen.

Ik passeer een groene tent aan de oevers van de plas, geen visser gezien en altijd wéér die vraag; hoe brengen zij hun spulletjes naar deze plek? Ik zie geen auto of fiets of karretje.

 

De Donge

Vervolgens loop ik over een lange brug over een tweede water, veel breder en groter dan de eerste; dit is de Donge.

Deze typische laaglandbeek is ontstaat doordat grond- en regenwater zich geleidelijk aan verzamelen tot een beek.

Uiteindelijk gaat de Donge onder de beide rijkswegen door en maakt het verbinding met het Wilhelminakanaal.

Onderweg naar de tweede plas ervaar ik van alles; het frisse geuren van het prille groen, opvliegende vogels en eenden.

Maar ook hardlopers, fietsers en wandelaars én de eerste voorzichtige vlinder van dit voorjaar.

 

De Zandput

Bijna halverweg van mijn wandeling en ben ik aangekomen bij het verste punt van mijn route;

de Zandput. Door zandwinning zijn er gaten ontstaan in het landschap en deze hebben zich met water gevuld.

Aan het begin van deze eeuw is dit gebied geschikt gemaakt voor recreatie, het is omgeven door wandel- en fietspadden, visplekken en een parkeerplaats.

Het water in de Zandput is bij uitstek geschikt voor vissers, voor zwemmers is het te diep geworden.

Het gebied is erg rijk aan natuur; riet, gras, struiken en vooral loofbomen.

En aan deze kant van het water is het ook flink drukker, in het gras zijn een stel vrienden druk bezig met de voorbereidingen voor een BBQ, je kan blijkbaar niet vroeg genoeg beginnen met het BBQ seizoen.

Ik loop door en maak mijn rondje door de Oksel van de A-wegen verder af en het wordt al snel rustiger.

En voordat ik de eerste huizen weer zie, geef ik nog één keer Aandacht aan mijn omgeving; ik adem in, ik hoor, zie, ruik en ervaar en …...... ik glimlach!

 

MartinKoster

AprilTweeDuizendNegentien

 

Aandacht

 

Ik adem in en kom tot rust,

Ik adem uit en glimlach,

Thuisgekomen in het nu

wordt dit moment een wonder.

 

Wanneer je deze zinnen in jezelf legt

heeft dat hetzelfde effect

als het drinken van een glas ijskoude limonade

op een warme dag.

 

Ik adem in en kom tot rust en glimlach.

Glimlachen is een teken dat je meester bent over jezelf.

Thich Hhat Hanh

 

klik hier om direct naar uitzendingen uit De Drieklank te gaan

ma di wo do vr za zo
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
189518
TodayToday59
YesterdayYesterday297
This_WeekThis_Week668
This_MonthThis_Month3481
All_DaysAll_Days189518